Χέρια του τότε... χέρια του σήμερα...

by - Φεβρουαρίου 13, 2016



Χειροτεχνίες από το 1988 μέχρι σήμερα!


Κοιτάξτε τώρα σε τι σκέψεις έχω μπει. Ρίξτε μια ματιά στις παρακάτω φωτογραφίες. Είναι φτιαγμένες σχεδόν από τα ίδια χέρια. Μόνο, που τα χέρια κάποτε ήταν μικρού παιδιού κ τώρα "μεγάλου" παιδιού.

Η πρώτη φωτογραφία με τη χειροτεχνία φάτσες έχει ημερομηνία του 1988! Τότε ήμουν 6 χρονών. Κι έφτιαχνα φατσούλες στο νηπιαγωγείο.

Η κάτω φωτογραφία είναι από μια χειροτεχνία που φτιάξαμε με τα παιδιά μου. Τα φατσάκια του σήμερα.


Κι αυτή η χειροτεχνία με την ανθισμένη αμυγδαλιά έχει ημερομηνία 1988. Και δίπλα τα κλαδιά που φτιάξαμε με τα παιδιά μου στο σήμερα.


Κι όμως έχουν περάσει 28 ολόκληρα χρόνια από όταν ήμουν στο νηπιαγωγείο.. Κι αναρωτιέμαι... έχουμε στο μυαλό μας πράγματα που κάναμε όταν ήμασταν παιδιά κι απλά τα επαναλαμβάνουμε; εκείνη την παιδική ηλικία την κουβαλάμε ακόμα μέσα μας; θα τη κουβαλάμε ίσως για πάντα; ή απλώς είναι όλα τυχαία;




Τώρα το πως είχαν ξεμείνει αυτά μέσα στο χρόνο δεν είμαι σίγουρη να σας πω. Κάτι υποψιάζομαι! 

Τις μελαγχολικές
 καλησπέρες μου!

You May Also Like

16 Comments

  1. Ότι πιο υπέροχο έχω δει...μακάρι να είχαν σωθεί κάποιες κατασκευές μου και χειροτεχνίες μου από την παιδική μου ηλικία. Αξία ανεκτίμητη που αυτά τα κάνεις και με τα παιδιά σου...η κασέτα επαναλαμβάνεται αλλά πιο σωστά τώρα, με περισσότερη αγάπη και απόλυτη συνείδηση στο σήμερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ εντυπωσιάστηκα όταν τα βρήκα....
      Παράξενα συναισθηματα πραγματικα....

      Διαγραφή
  2. Μην μελαγχολείς, είναι όλα υπέροχα και θα 'ρθουν κι άλλα! Τα φιλιά μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κορίτσι μου, απο τις πιο ιδιαίτερες αναρτήσεις που έχω διαβάσει.
    Καπου έχω κι εγω κάποιες κατασκευές μου απο το νηπιαγωγείο και τωρα σκέφτομαι να τις ζητήσω απο την μαμά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ Μάρθα μου τυχαία τις βρήκα.
      Είναι περίεργο συναίσθημα....

      Διαγραφή
  4. Να πούμε και ένα μπράβο στη μαμά που στις φυλαξε. Πολύ συγκινητική ανάρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νομίζω πως δεν μεγάλωσες καθόλου :) Πρώτη φορά περνάω από δω. Μου άρεσε η συμμετοχή σου στο παιχνίδι με τις λέξεις γιατί είχε μια δροσιά, και τώρα με αυτές τις φωτογραφίες καταλαβαίνω και από που προέρχεται :) Το νηπιαγωγείο πιστεύω ότι είναι η πιο σημαντική εκπαίδευση της ζωής μας. Εκεί μαθαίνουμε όλα όσα χρειαζόμαστε για τη ζωή μας. Φυσικά δεν το λέω εγώ, υπάρχει σχετικό βιβλίο.
    Ωραίες φατσούλες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ έτσι νομίζω... δε μεγάλωσα καθόλου....
      όσο για το νηπιαγωγείο έχω να πω πως θα ήταν χρήσιμο όλα όσα μαθαίνουμε εκεί να τα κάναμε πράξη σε όλη μας τη ζωή!

      Διαγραφή
  6. Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις... ο προβληματισμός σου. Λοιπόν εγώ νομίζω ότι εκείνη την εποχή την κουβαλάμε για πάντα μέσα μας. Είναι που ήταν τόσο σημαντική για μας!! Ρουφούσαμε τον κόσμο γύρω μας και μας έκανε εντύπωση το παραμικρό. Έτσι δεν είναι περίεργο που την ξαναζούμε καθώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Να είσαι καλά!! Καλό βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου αρέσει να ξανά ζω εκείνη τη μακρινή εποχή!! έχει γεύση αθωότητας!
      Καληνύχτες!!!

      Διαγραφή
  7. Εντυπωσιάστηκα με την ανάρτηση σου!!! Ευαίσθητο μου πλάσμα την αθωότητα της παιδικότητας σου την κουβαλάς μεσα δεν σε εγκατέλειψε ποτε για αυτο πιστεύω πως εισαι τοσο υπέροχη μανούλα άλλωστε!!! Τα φιλία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. φυσικα και εχω αναμνησεις κ προσπαθω να τα επαναλαβω με τα μικρα. η διαφορα? δουλευω και δεν εχω οσο χρονο ειχε τοτε η μητερα μου (οχι πως αποτελει δικαιολογια αυτο), μενουμε Αθηνα ενω εγω μεγαλωσα επαρχια σε μια υπεροχη παραθαλασσια πολη με αλανες για να παιζουμε...

    καλη σου μερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αλλάζουν οι καιροί... αλλάζουν τα μέρη....
      εμείς δε ξέρω πόσο αλλάζουμε....

      τα φιλιά μου!!

      Διαγραφή

Ο λόγος δικός σας: